عرض ادب به ساحت حضرت سَیّد الشّهداء(ع) و پیشکش خدمت آن‌حضرت

عرض ادب به ساحت حضرت سَیّد الشّهداء(ع)

(به‌سبب تقارن آغاز تدوین این اثر، با آغاز محرّم 1442ق)

(با شعری دل‌انگیز از زُبدَة الاسرار صفیعلی‌شاه، در مدح آن‌حضرت؛ هنگامی‎‌که آن اثر ارزشمند را خاضعانه، پیشکش درگاهش می‌نماید).

  

«صی‌شاه (ظهیرالدّوله) در کنار استادش صفیعلی‌شاه»

گردد اندر مِدْحَتِ سلطان عشق

«زُبدَة الاسرار» هم دیوان عشق

نَـکْ، پیِ اظهـار شکـر ایـن نِعَم

گیرم اندر مدح عبّاس‌ات(ع) قلم

تا به دل، تخم وفـا چون کـاشت او

دست در عشقت زِجان برداشت او

پیشکش چون با دودَستِ خویش کرد

بر حسین(ع) و خویش‌را درویش کرد

(مثنوی و مرثیه منظوم زبدة الاسرار،

سرودۀ مرحوم صفی‌علی‌شاه، ص66)

مهر سعادت (عرفان قرآنی - گلچین تفسیر صفی، سرودۀ صفیعلی‌شاه، با تلفیقاتی از تفسیر نَسَفی) طبق ترتیب نزول سوره ها پیشکش ,سَیّد الشّهداء ,حضرت سَیّد ,ساحت حضرت ,حضرت سَیّد الشّهداء منبع